Περιγραφή
Από καταβολής κόσμου οι έννοιες παιδί και παιχνίδι είναι αλληλένδετες. Το ένα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το άλλο. Το παιχνίδι είναι για το παιδί ολόκληρη η ζωή του. Είναι η αυθόρμητη έκφραση της σκέψης και του συναισθήματος, είναι χαρά, δημιουργία, ψυχαγωγία, μάθηση. Είναι υπαρξιακή ανάγκη.
Το αντικείμενο δεν έχει σημασία. Μπορεί να είναι κάποιο υπερσύγχρονο ηλεκτρονικό παιχνίδι ή μπορεί να είναι ένα άμορφο κομμάτι ξύλου. Στην πραγματικότητα αυτό που μετράει είναι η έμφυτη ανάγκη του παιδιού να παίξει. Οι δυνατότητες είναι πολλές θα φανταστεί, θα μιμηθεί, θα προσποιηθεί, θα δράσει, μα το πιο σημαντικό απ’ όλα θα κατακτήσει το δικό του φανταστικό κόσμο.