Περιγραφή
Κάποτε στο χρόνο, με βήματα διστακτικά της νιότης, ταξίδεψε από την Οδησσό στην πόλη της Αθήνας, στις αρνήσεις των καιρών και στις δυσκολίες της προσαρμογής, απάντησε δυναμικά, προτάσσοντας τη γνώση και τη θέληση. Οι σπουδές της σε ρώσικη Ακαδημία χορού την τοποθέτησαν ως σολίστ στη σκηνή της Λυρικής και ως δασκάλα στη σχολή του Μοριάνοβ. Πριν από πενήντα δύο χρόνια τόλμησε τις δυνατότητές της, με την ίδρυση της δικής της σχολής, προσφέροντας τη μάθηση και προσδιορίζοντας τις συμπεριφορές. Στα αχνάρια της διαδρομής της, με ευγνωμοσύνη, πορεύτηκαν γενιές επόμενες, αναγνωρίζοντας στο πρόσωπό της, το αυθεντικό και το ιδιαίτερο. Το όνομά της ξεπερνώντας τον ελλαδικό χώρο, καταξιώθηκε το 1970 στην κριτική επιτροπή του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Χορού της Βάρνας και βραβεύτηκε στη Νέα Υόρκη για το απαράμιλλο χορογραφικό της έργο από το 1985 έως το 1993. Στο σταυροδρόμι των γνωριμιών της, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο, πολλά από τα διασημότερα ονόματα της παγκόσμιας σκηνής. Αφιέρωμα λοιπόν, στον δικό μας Άνθρωπο, στη δική μας Σόνια Μοριάνοβα. \
Περιεχόμενα
Εισαγωγικό σημείωμα Μίρκας Δημητριάδη – Ψαροπούλου
Εισαγωγικό σημείωμα Αλέξη Κωστάλα
Εισαγωγικό σημείωμα – Σκίτσα Έλλης Σολομωνίδη-Μπαλάνου
Άντλερ
Οδησσός
Σοχούμι
Αθήνα
Στην Εθνική Λυρική Σκηνή
Αθήνα της Κατοχής
Γάμος και οικογένεια
Νέοι δρόμοι
Η καταξίωση
Γιουγκοσλαβία
Η επιτυχία και της ζωής ο αντίλογος
Βάρνα 1970 – Η διεθνής καταξίωση
Στα χνάρια της δασκάλας
Νοέμβριος ’73
Ο μύθος Ουλάνοβα
Ο Bezart
1981 Νέα Υόρκη
Νέα Υόρκη, ο θρίαμβος
Κηφισιά
Επί λόγου και τέχνης
Παράρτημα Ι – Φωτογραφίες
Παράρτημα ΙΙ – Αποκόμματα ελληνικού και ξένου Τύπου